با بررسى «ادعیه و زیارات» مربوط به سید الشهدا (علیه السلام) و امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به ارتباط وثیق و تنگاتنگ میان این دو نور پاک پى مىبریم; چنانکه در دعاى هر یک، باید جملاتى را زیر لب زمزمه نمود که یاد دیگرى را در دل زنده مىکند.
در این قسمت، نمونه هایى چند از این حقیقت اشاره مىشود:
1. زیارت عاشورا و یاد حضرت مهدى (عج)
«زیارت عاشورا»، که از سوى امام محمد باقر (علیه السلام)، به شیعیان و شیفتگان تعلیم داده شده است مضامین والایى دارد.در یکى از قسمتهاى زیارت چنین آمده است:
«ان یرزقنى طلب ثارک مع امام منصور من اهل بیت محمد (صلى الله علیه و آله): همانا از خداوند مىخواهم خون خواهى تو را در کنار امام یارى شده از خاندان پیامبر (صلى الله علیه و آله) روزیم گرداند»
زائر در این فقره، مشارکت در خونخواهى امام حسین (علیه السلام) به وسیله امام زمان (علیه السلام) را طلب مىکند، چرا که مقصود از امام منصور، دوازدهمین پیشواى شیعیان حضرت ولى عصر (عج الله تعالی فرجه الشریف) مىباشد و علت این که او را منصور نامیدهاند، این است که ایشان در طلب خون جدشان یارى مىشوند.
امام محمد باقر (علیه السلام) در شرح آیه شریفه «و من قتل مظلوما» فرمودند: «سمى المهدى المنصور کما سمى احمد محمدا و کما سمى عیسى المسیح; مهدى [عج الله تعالی فرجه الشریف]، منصور نامیده شد، همان طورى که احمد، به محمد (صلى الله علیه و آله) و عیسى به مسیح (علیه السلام) نامیده شد.»(1) محمد بن مسلم مىگوید: شنیدم اباجعفر فرمود: «قائم ما منصور به رعب و مۆید به نصر است..» . (2)
2. روز عاشورا و یاد حضرت مهدى (عج)
جلوهاى دیگر از ارتباط دو فرزند زهرا علیها السلام، روز عاشورا است، که دل عزاداران باید به عشق ولىعصر بتپد و ذکر قیام اباعبدالله، با یاد امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف)، توام باشد. صالح بن عقبه از پدرش نقل مىکند:
امام محمد باقر (علیه السلام) فرمود: «هر کس حسین بن على علیهم السلام را در روز دهم محرم زیارت کند تا آن که نزد قبر آن حضرت گریان شود، خداوند - تبارک و تعالى - ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد به او عطا کند که ثواب آنها، مثل ثواب کسى است که درخدمت رسول خدا صلى الله علیه و آله و ائمه طاهرین علیه السلام حج و عمره و جهاد کرده باشد.
امام محمد باقر (علیه السلام) در شرح آیه شریفه «و من قتل مظلوما» فرمودند: «سمى المهدى المنصور کما سمى احمد محمدا و کما سمى عیسى المسیح; مهدى [عج الله تعالی فرجه الشریف]، منصور نامیده شد، همان طورى که احمد، به محمد (صلى الله علیه و آله) و عیسى به مسیح (علیه السلام) نامیده شد»
راوى مىگوید: عرض کردم: فدایتشوم، کسى که در شهرهاى دور باشد و ممکن نباشد که در مثل این روز به سوى قبر آن حضرت رود، آیا براى او ثوابى است؟ امام علیه السلام فرمود: هرگاه چنین باشد به سوى صحرا یا بربلندى بام خانه خود رود و به سوى حضرت اشاره کند و سلام دهد و در نفرین بر قاتلان وى جدیت نماید و بعد از آن دو رکعت نماز بخواند. این کار را در اوایل روز انجام دهد و خود بر امام حسین علیه السلام بگرید و کسانى را که در خانهاش هستند، نیز به گریه بر آن حضرت وا دارد. و یکدیگر را به این که در شهادت امام حسین علیه السلام مصیبت زده شدهاند، تعزیت گویند. و هرگاه چنین کنند، همه آن ثواب ها را براى آنان ضامنم.
گفتم: یکدیگر را چگونه تعزیتبگویند؟ حضرت فرمودند بگویند: «اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین علیه السلام و جعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدى من آل محمد علیهم السلام; خداوند اجر ما و شما را در مصیبتحسین علیه السلام بزرگ گرداند و ما و شما را از کسانى قرار دهد که به همراه ولى امام حسین، امام مهدى (عج الله تعالی فرجه الشریف) از آل محمد علیهم السلام طلب خون آن حضرت کرده و به خونخواهى او برخیزیم.» (3)
3. شعار سپاه حضرت مهدى (عج)
در شعارهاى لشکر آن حضرت - که برگرفته از شعور عمیق آنان است - به روشنى مىتوان یاد و خاطره امام حسین (علیه السلام) را مشاهده کرد.
راوى مىگوید:عرض کردم: فدایتشوم،کسى که در شهرهاى دور باشد و ممکن نباشد که در مثل این روز به سوى قبر آن حضرت رود،آیا براى او ثوابى است؟امام علیه السلام فرمود:هرگاه چنین باشد به سوى صحرا یا بربلندى بام خانه خود رود و به سوى حضرت اشاره کند و سلام دهد و در نفرین بر قاتلان وى جدیت نماید و بعد از آن دو رکعت نماز بخواند.این کار را در اوایل روز انجام دهد و خود بر امام حسین علیه السلام بگرید و کسانى را که در خانهاش هستند،نیز به گریه بر آن حضرت وا دارد.و یکدیگر را به این که در شهادت امام حسین علیه السلام مصیبت زده شدهاند تعزیت گویند.و هرگاه چنین کنند،همه آن ثواب ها را براى آنان ضامنم
در یکى از «زیارات جامعه» در قسمتسلام به حضرت مهدى (عج الله تعالی فرجه الشریف) آمده است: «السلام على الامام الغائب عن الابصار و الحاضر فى الامصار و الغائب عن العیون و الحاضر فى الافکار، بقیة الاخیار، وارث ذى الفقار، الذى یظهر فى بیت الله الحرام ذى الاستار و ینادى بشعار یا لثارات الحسین، انا الطالب بالاوتار، انا قاصم کل جبار: (4) سلام و درود بر امامى که از دیدهها پنهان است و در شهرها حاضر; آن که از دیدهها، نهان است و در دلها حاضر; باقى مانده اخیار و خوبان; و وارث شمشیر ذوالفقار; آن بزرگوارى که در بیت الله الحرام - که داراى پردهها است - ظاهر مىشود و به شعار «یا لثارات الحسین» ندا مىکند و مىفرماید: منم مطالبه کننده خون هاى به ناحق ریخته; منم شکننده هر ستمگر جفا پیشه.»
و یاران حضرت مهدى (عج الله تعالی فرجه الشریف) نیز به پیروى از امامشان، شعار یا لثارات الحسین سر مىدهند.
امام صادق (علیه السلام) مىفرماید: «شعار یاران حضرت مهدى یا لثارات الحسین (اى خونخواهان حسین علیه السلام) است.»(5)
و ما هم در انتظار لحظههای سبزی به سر میبریم که شمشیر انتقام حضرت، به خونخواهی پهلوی شکسته حضرت فاطمه (سلام الله علیها) خانه نشینی امام علی (علیه السّلام)، و مظلومانه رفتن امام حسین (علیه السّلام) قیام کند، و همه کسانی که را که کهکشان غم را نثار خاندان پیامبر (صلّی الله علیه و آله) کردند، به کیفر کارهایشان برساند. اللّهم صلّ علی محمّدٍ و آل محمّد و عجّل فی فرج مولانا صاحب الزّمان.
پی نوشت:
1. بحار الانوار، ج 51، ص 28.
2. همان، ج 52، ص 191.
3. مصباح المتهجد، شیخ طوسی، المحرم و شرح زیارة الحسین(علیه السلام)، ص 713 و 714؛ مفاتیح الجنان، زیارت عاشورا.
4. النجم الثاقب، ص 469.
5. مستدرک الوسائل ج 11، ص 14.