ﺧﻄﺒﻪ 100-ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻭ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﺍﻭ
(ﻧﻮﺷﺘﻪﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺳﺨﻨﺮﺍﻧﻲ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﻤﻌﻪ ﺳﻮﻡ ﺍﻳﺎﻡ ﺧﻼﻓﺖ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 35 ﻫﺠﺮﻱ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺟﻤﻌﻪ ﺍﻳﺮﺍﺩ ﻓﺮﻣﻮﺩ)
ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﺪﺍ
ﺳﺘﺎﻳﺶ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﻱ ﺭﺍ ﺳﺰﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺍﺣﺴﺎﻥ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﺶ ﺑﺮ ﺁﻓﺮﻳﺪﻩ ﻫﺎ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩ, ﻭ ﺩﺳﺖ ﻛﺮﻡ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺨﺸﺶ ﮔﺸﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ, ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻫﻤﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﺳﺘﺎﻳﻴﻢ, ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻱ ﺣﻖ ﺍﻟﻬﻲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﻳﺎﺭﻱ ﻣﻲ ﻃﻠﺒﻴﻢ, ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺧﺪﺍﻳﻲ ﻧﻴﺴﺖ
ﻭﻳﮋﮔﻴﻬﺎﻱ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﺹ) ﻭ ﮔﻮﺍﻫﻲ ﻣﻲ ﺩﻫﻴﻢ ﻛﻪ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﺑﻨﺪﻩ ﻭ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩه ﺍﻭﺳﺖ.
ﺍﻭ ﺭﺍ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩ ﺗﺎ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﻭﻱ ﺭﺍ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﻭ ﻧﺎﻡ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺭﺍﻧﺪ. ﭘﺲ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻧﺖ, ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﺎﻧﺪ, ﻭ ﺑﺎ ﺭﺍﺳﺘﻲ ﻭ ﺩﺭﺳﺘﻲ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﻓﺖ, ﻭ ﭘﺮﭼﻢ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﺑﻪ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺖ, ﻫﺮ ﻛﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﭘﻴﺸﻲ ﮔﻴﺮﺩ ﺍﺯ ﺩﻳﻦ ﺧﺎﺭﺝ ﻭ ﺁﻥ ﻛﺲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻋﻘﺐ ﻣﺎﻧﺪ ﻫﻼﻙ ﮔﺮﺩﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻛﺲ ﻫﻤﺮﺍﻫﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭ ﺷﻮﺩ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﭼﻢ, ﺑﺎ ﺩﺭﻧﮓ ﻭ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﺪ, ﻭ ﺩﻳﺮ ﺑﭙﺎ ﺧﻴﺰﺩ, ﻭ ﺁﻧﮕﺎﻩ ﻛﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ ﺳﺨﺖ ﻭ ﭼﺎﻻﻙ, ﺑﻪ ﭘﻴﺶ ﺭﻭﺩ, ﭘﺲ ﭼﻮﻥ ﺩﺭ ﺍﻃﺎﻋﺖ ﺍﻭ ﺩﺭﺁﻣﺪﻳﺪ, ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺍﺷﺘﻴﺪ, ﻣﺮﮒ ﻓﺮﺍ ﺭﺳﻴﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﺮﺩ, ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻛﻪ ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ ﻣﻲ ﮔﺬﺭﺍﻧﻴﺪ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﺧﺪﺍ ﺷﺨﺼﻲ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺰﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﺘﺤﺪ ﺳﺎﺯﺩ, ﻭ ﭘﺮﺍﻛﻨﺪﮔﻲ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻧﻤﺎﻳﺪ. ﻣﺮﺩﻡ! ﺑﻪ ﭼﻴﺰﻱ ﻛﻪ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺩﻝ ﻧﺒﻨﺪﻳﺪ, ﻭ ﺍﺯ ﺁﻧﻜﻪ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﻣﺎﻳﻮﺱ ﻧﺒﺎﺷﻴﺪ, ﻛﻪ ﺁﻥ ﭘﺸﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﮔﺮ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﭘﺎﻫﺎﻳﺶ ﺑﻠﻐﺰﺩ, ﻭ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﺷﺎﻳﺪ ﻫﺮ ﺩﻭ ﭘﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﮔﺸﺘﻪ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ﻣﺎﻧﺪ.
ﺗﺪﻭﺍﻡ ﺍﻣﺎﻣﺖ ﺗﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﺍﻣﺎﻡ ﺯﻣﺎﻥ (ﻉ)
ﺁﮔﺎﻩ ﺑﺎﺷﻴﺪ, ﻣﺜﻞ ﺁﻝ ﻣﺤﻤﺪ (ﺹ) ﭼﻮﻧﺎﻥ ﺳﺘﺎﺭﮔﺎﻥ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺍﺳﺖ, ﺍﮔﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﻱ ﻏﺮﻭﺏ ﻛﻨﺪ, ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﻃﻠﻮﻉ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻛﺮﺩ (ﺗﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﺻﺎﺣﺐ ﺍﻟﺰﻣﺎﻥ (ﻉ)). ﮔﻮﻳﺎ ﻣﻲ ﺑﻴﻨﻢ ﺩﺭ ﭘﺮﺗﻮ ﺧﺎﻧﺪﺍﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ (ﻉ) ﻧﻌﻤﺘﻬﺎﻱ ﺧﺪﺍ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺁﺭﺯﻭ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺭﺳﻴﺪﻩ ﺍﻳﺪ.
